Translate

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Την Β΄ Κυριακή των Νηστειών  ο π. Θεμιστικλής τέλεσε τον Γ΄ Κατανυκτικό Εσπερινό στην ενορία Ζωοδόχου Πηγής Κάτω Κορακιάνας και μίλησε για τον άγιο Γρηγόριο Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης τον Παλαμά που κατ΄αυτή την ημέρα η εκκλησία μας τον εορτάζει. 









Ο π. ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΜΟΥΡΤΖΑΝΟΣ ΟΜΙΛΗΤΗΣ ΣΤΟΝ 4ο ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ

ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΣΤΕΛΕΧΩΝ


Τελέστηκε το απόγευμα της Τετάρτης 30 Μαρτίου 2016, Πρόηγιασμένη Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. των Αγίων Πάντων, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, για τα μέλη της Σχολής Γονέων και του Φροντιστηρίου Στελεχών της Ιεράς Μητροπόλεως.
Στο κήρυγμά του ο κ. Νεκτάριος έκανε αναφορά στο βιβλίο των Παροιμιών της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο συγγραφέας προτρέπει ένα νέο να αποκτήσει τη σοφία και να την μεταλαμπαδεύσει και στους υπολοίπους ανθρώπους. Εκείνος που στηρίζει τη ζωή του πάνω στο ψεύδος, είναι αυτός που θερίζει ανέμους. Ακόμη ο συγγραφέας νουθετεί τον νέο να μην χρονίζει στην αμαρτία, αλλά να προχωρίσει στη μετάνοια.
Επιπροσθέτως ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε ότι στην εποχή μας ο άνθρωπος παγιδεύεται και κυρίως εμμένει στην αμαρτία. Το ζητούμενο σήμερα είναι να φύγουμε από την αμαρτία. Ο άνθρωπος όταν είναι αποκομμένος από την εμπαθή κατάσταση, τότε είναι πραγματικά ελεύθερος. Ο αγώνας που μας καλεί η Εκκλησίας μας να κάνουμε την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι να εκριζώσουμε τα πάθη μας και να μην παραμένουμε στην αμαρτία. Να μην παραμένουμε στο χώρο, όπου ο καθένας μας αμάρτησε. Στην εποχή μας βαφτίσαμε την αμαρτία ως φυσική κατάσταση. Το αφύσικο το κάναμε φυσικό και τανάπαλιν. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας αγωνίστηκαν να υπερβούν την παρά φύσιν κατάσταση στη ζωή τους, οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα στην υπέρ φύσιν κατάσταση.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας οι υπεύθυνοι του Φροντιστηρίου Στελεχών και της Σχολής Γονέων ευχαρίστησαν τον κ. Νεκτάριο. Συγκεκριμένα ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός υπεύθυνος του Φροντιστηρίου Στελεχών ανέφερε ότι για 13 συνεχή χρόνια η Τοπική Εκκλησία στηριζόμενη στην αγάπη και τον κόπο, τόσο των Πατέρων, όσο και των λαϊκών, κάνει τον αγώνα της, με την κατήχηση των νέων ανθρώπων και την ενίσχυση της οικογένειας, που αποτελούν τους δύο πυλώνες που κλωνίζονται ιδιαιτέρως σήμερα. Ακόμη ο π. Θεμιστοκλής ευχαρίστησε το Σεβασμιώτατο και εκ μέρους του Αρχ. Χρυσοστόμου Κουτσούρη, που είναι και εκείνος υπεύθυνος του Φροντιστηρίου Στελεχών, για την πατρική ευλογία που τους δίνει να κάνουν αυτή τη διακονία.
Κατόπιν τον κ. Νεκτάριο ευχαρίστησε ο Πρωτ. Σπυρίδων Τριαντάφυλλος υπεύθυνος της Σχολής Γονέων μαζί με τον Πρωτ. Ιωάννη Βλάση.

Το λόγο στη συνέχεια πήρε ο κ. Νεκτάριος, ο οποίος τόνισε ότι αυτή η Θεία Λειτουργία ήταν προσευχή για τα στελέχη των Σχολών, ώστε ο Κύριός μας να τα ενδυναμώνει στο έργο τους, που με προθυμία και αγάπη επιτελούν. Ακόμη το πνεύμα της μαθητείας, έχει μεγάλη σπουδαιότητα στη ζωή του ανθρώπου. Όσο ζει ο άνθρωπος διδάσκεται. Οι εμπειρίες του Παρακλήτου στη ζωή μας, είναι εκείνες μέσω των οποίων προσεγγίζουμε τους αδελφούς μας, που αποτελούν τους πεινώντες και διψώντες τον ίδιο το Θεό. Ο Χριστός είναι ο προσωπικός μας Θεός. Μας καλεί τον καθένα από εμάς να μετέχουμε στην Αγιότητα. Μας σκέπει, μας καρτερεί και θλίβεται ταυτόχρονα με τις πτώσεις μας. Ας γνωρίσουμε λοιπόν τον Κύριό μας, όπως ακριβώς είναι, κατέληξε ο Σεβασμιώτατος.
Τέλος ο κ. Νεκτάριος επέδωσε τις βεβαιώσεις συμμετοχής στα στελέχη, καθώς και ευλογίες.
































Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΑΔΙΚΟ;





Ένα από τα πιο δύσκολα ερωτήματα που θέτουν οι νέοι στην Εκκλησία είναι το γιατί ο Θεός να ανέχεται το άδικο. Άνθρωποι πονηροί και γόητες που προκόπτουν και δοξάζονται. Λαοί που ξεριζώνονται από τις πατρογονικές εστίες τους. Παιδιά που πεινούν και πεθαίνουν, χωρίς να προλάβουν να ζήσουν και να χαρούν. Νέοι που πεθαίνουν ξαφνικά, σκοτώνονται σε δυστυχήματα ή αρρωσταίνουν από θανατηφόρες αρρώστιες. Κάποτε το ερώτημα γίνεται αμείλικτο. Ο Θεός ανέχεται το άδικο, ενώ κάνουμε προσευχή σ’ Αυτόν για το αντίθετο. Δεν εκπληρώνει αυτό που Του ζητούμε. Αντίθετα, αφήνει τα πράγματα να οδηγηθούν στον θρίαμβο του κακού.
Πόσο εύκολα μπορεί να απαντηθούν αυτοί οι προβληματισμοί;
Η λογική μας ταράζεται, το ίδιο και η ψυχή μας μπροστά σε τέτοιες περιστάσεις. Η Εκκλησία όμως δίνει ως απάντηση δύο δρόμους και τρόπους συνάμα, έχοντας ως συνεπίκουρό τους μία προϋπόθεση. Είναι ο Σταυρός, η Ανάσταση και η Πίστη. Όλες οι αδικίες της ζωής είναι απεικόνιση της μεγαλύτερης αδικίας που έγινε στην Ιστορία: αυτής της Σταύρωσης του Θεού. Ο Χριστός ανέλαβε τον Σταυρό Του, τον έφερε στον Γολγοθά, ανέλαβε όλα τα πάθη, τα θελήματα, την κακία που ο άνθρωπος έδειξε, δείχνει και θα δείξει μέχρι το τέλος της Ιστορίας και τα γεύτηκε στην ύπαρξή Του. Η σάρκα Του δεν γνώρισε διαφθορά. Ωστόσο έπαθε εν σαρκί για μας τους ανθρώπους, για να μας δείξει ότι η ήττα είναι η δόξα. Η ταπείνωση είναι η βάση για να καθαρθεί ο άνθρωπος από κάθε τι που βασανίζει όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και την ανθρωπότητα εν γένει. Γιατί ο καθένας από μας φέρει επάνω του την ανθρώπινη φύση σε όλες της τις πτυχές. Και δοκιμάζοντας το άδικο η φύση μας οδηγείται στην τελείωσή της, «εν ασθενεία».
Θα ήταν όμως μόνο απόγνωση να μέναμε στον σταυρό. Ο Χριστός αναστήθηκε. Αυτό σημαίνει ότι η αδικία και η ήττα του θανάτου, που δεν έχει να κάνει μόνο με την βιολογική του πλευρά, αλλά και με την πνευματική και την κοινωνική (πεθαίνουμε όταν δεν αγαπούμε), δεν μένει αθεράπευτη. Η Ανάσταση φωτίζει τα πάντα διαφορετικά. Κανένας θάνατος δε θα κρατήσει για πάντα. Καμία ήττα δεν είναι οριστική. Η Ανάσταση του Χριστού μάς δείχνει ότι ο Θεός δεν λησμονεί τον αδικημένο, αλλά και όσους υποφέρουν. Αντίθετα, δίνει τη δυνατότητα τόσο στην Βασιλεία της αιωνιότητας, όσο και στη ζωή του κόσμου σε όποιον θέλει, πιστεύει και ακολουθεί να μην είναι μόνος του, αλλά να Τον ακολουθεί στην ανόρθωση. Κι ανάσταση σημαίνει αγάπη. Σημαίνει ελευθερία από εξαρτήσεις. Σημαίνει αφύπνιση από το ψεύτικο. Επίγνωση του τι είναι αληθινό και τι νοηματοδοτεί τη ζωή μας. Μέσα από τη δοκιμασία είτε την προσωπική είτε των άλλων κατανοούμε τι αξίζει.
Προϋπόθεση όμως είναι η Πίστη στον Χριστό. Η εμπιστοσύνη στο θέλημά Του. Η μετοχή στη ζωή της Εκκλησίας. Και την ίδια στιγμή ο αγώνας να διορθώσουμε ό,τι περνά από το χέρι μας. «Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης». Ο αναστημένος άνθρωπος κάνει τη δικαιοσύνη όπλο και έγνοια του. Κι ό,τι δεν μπορεί ο ίδιος, το εμπιστεύεται σ’ Αυτόν που είναι βέβαιο ότι μας αγαπά. Για να γίνει η πίστη η αλήθεια που ελευθερώνει.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια»
στο φύλλο της 30ής Μαρτίου 2016
Αναρτήθηκε από π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 4ης ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ


Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 29 Μαρτίου 2016 στα πλαίσια του Ελεύθερου Πανεπιστημίου της Ι.Μ. Κερκύρας το τρίτο μάθημα με θέμα «Η ιστορική μνήμη ως πηγή παιδείας στην εποχή μας». Ομιλητής ήταν ο κ.Γιώργος Παπαθανασόπουλος, δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Ο κ. Παπαθανασόπουλος εστίασε την ομιλία του σε τρία βασικά σημεία: στις ιστορικές περιπέτειες του Ελληνισμού, στη Μικρασιατική Καταστροφή και στη μελέτη της Μικρασιατικής Καταστροφής ως πηγή παιδείας στην εποχή μας.
Όσον αφορά τις ιστορικές περιπέτειες του Ελληνισμού, αυτές επί 2.500 χρόνια δεν έχουν τέλος. Γνωρίσαμε τρεις μείζονες περιόδους που ήμασταν υποταγμένοι σε αυταρχικούς κυριάρχους : τη Ρωμαιοκρατία, τη Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία. Όλοι οι χωρίς ιδεολογικές ή άλλες προκαταλήψεις επιστήμονες ιστορικοί αναγνωρίζουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν η κιβωτός του Έθνους που το διέσωσε κατά την επί αιώνες δουλεία του και το οδήγησε στην ελευθερία.
Ως προς το δεύτερο σημείο η περιπέτεια του Μικρασιατικού και Θρακικού Ελληνισμού ήταν η μακρότερη χρονικά και υπό σκληρότατη δουλεία. Έζησε υπό τους αλλοθρήσκους για 616 χρόνια από το 1302 έως το 1918. Το θαύμα της επιβίωσης του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία είναι μεγαλειώδες, με επική έκταση και στηρίχθηκε στην πίστη του και το πολύ αίμα που χύθηκε από τους Νεομάρτυρες. Η καταστροφή του 1922 δεν ήταν ένα γεγονός μια χρονικής στιγμής ή απόρροια της εισβολής των Ελλήνων στη Μικρά Ασία. Ήταν αποτέλεσμα μιας πολυετούς και λυσσώδους επίθεσης και συστηματικής Γενοκτονίας των Νεοτούρκων και των Κεμαλιστών.
Η καταστροφή αποτελεί τέλος πηγή παιδείας στην εποχή μας. Το πρώτο δίδαγμα είναι να κοιτάμε να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και να μην αποβλέπουμε στην εύνοια των ξένων. Το δεύτερο δίδαγμα είναι ότι σωθήκαμε ως Ελληνισμός με την ανάπτυξη της εκπαίδευσης και τη διατήρηση της γλώσσας. Μαζί με την Πίστη και την Ελπίδα η γλώσσα και τα ελληνικά σχολεία συντήρησαν την εθνική συνείδηση και διατήρησαν την αυτοσυνειδησία των Ελλήνων στις υπόδουλες περιοχές.
Κλείνοντας ο κ. Παπαθανασόπουλος τόνισε ότι μέσα σε αυτό το αθεϊστικό και υλιστικό κόσμο, ο Ελληνισμός θα διδάξει και πάλι ότι υπάρχει η αθάνατη ψυχή, που δεν νικιέται από τίποτε. Γιατί νικητής της φύσης και της ύλης είναι ο Σταυρωθείς και Αναστηθείς Κύριός μας ο Ιησούς Χριστός.
Στη εκδήλωση ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός παρουσίασε το βιβλίο του κ. Παπαθανασόπουλου “ Μέρες αποκάλυψης στην Ιωνία “. Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι η πολυπολιτισμικότητα στην Ιωνία δεν στηριζόταν στα σύγχρονα ιδεολογήματα. Η κάθε κοινότητα (χριστιανική, μουσουλμανική, αρμενική, εβραϊκή) διέσωζε τη διαφορετικότητά της και δεν παραιτούνταν από αυτήν, για να μην ενοχλείται η άλλη. Οι κάτοικοι συνυπήρχαν όχι κρύβοντας τις διαφορές τους, αλλά ζώντας με αυτές. Γιατί το τελικό νόημα της όποιας συνύπαρξης δεν έχει να κάνει με την αυτοκατάργηση της ταυτότητάς μας, προκειμένου να γεννηθεί μια καινούργια, αλλά σε ενθάρρυνση ο άνθρωπος να βγάλει από την ταυτότητά του ό,τι πιο όμορφο και υγιές. Με σεβασμό στην ταυτότητα του άλλου. Με γνώμονα την καθημερινότητα στην οποία θριαμβεύει η ζωή και όχι η εξουσία. Η αρχοντιά της αγάπης, από όπου και μπορεί αυτή να προέλθει και όχι ο φόβος μην τυχόν και δείξουμε τον εαυτό μας. Κι εδώ βασικό συστατικό στοιχείο για τα καθ’ ημάς η πνευματική μας, η θρησκευτική μας παράδοση και ταυτότητα. Η Εκκλησία.
Χαιρετισμό, τέλος, απηύθυνε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ο οποίος υπογράμμισε ότι ένας λαός που ξεχνά την ιστορία του και δεν διδάσκεται από αυτήν, είναι ο λαός αυτός καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Και για τη σημερινή κρίση που βιώνουμε μοναδική λύση είναι η πίστη και ελπίδα μας στο Θεό.
Στη εκδήλωση συμμετείχε η παιδική χορώδία “ Γαλιλαία “ της Ενορίας Υπεραγίας Θεοτόκου Ελεούσης Κυνοπιαστών, υπό τη διεύθυνση της Μαέστρου κ. Δήμητρας Καλογεροπούλου με παραδοσιακό καλλιτεχνικό πρόγραμμα, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε η Πρόεδρος της Ένωσης Χριστιανών Επιστημόνων Κερκύρας κ. Ελισάβετ Κογιεβίνα.












Κάνε την θλίψη προσευχή...


Κάνε την θλίψη προσευχή...




Κάνε την θλίψη προσευχή, αν δεν μπορείς μην κάνεις τίποτα, κάνε το σταυρό σου και κοιμήσου. Όσο μεγάλη κι αν σου φανεί η νύχτα το πρωί θα ξημερώσει...

π.λίβυος
Αναρτήθηκε από π. ΛίΒυος στις 11:09 μ.μ.

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Γ΄ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ - ΑΓΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ (ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Γ΄ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ
ΑΓΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ  -  ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ 
Από την εβδομαδιαία εκπομπή "ΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ" του Ρ/Σ της Ιεράς Μητροπόλεως μας "Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ" 

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Ο π. ΙΛΑΡΙΩΝ ΝΕΟΣΚΗΤΙΩΤΗΣ ΚΗΡΥΞΕ ΣΤΟΝ Γ΄ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ

Στον κατάμεστο Ι. Ν. του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος εψάλη απόψε ο Γ΄ κατανυκτικός εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νεκταρίου και ακολούθησε η ομιλία του π. Ιλαρίωνος του Νεοσκητιώτη με θέμα: "ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ"